ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 42 / 480

ประโยค - คำฉู่พระธีมที่ถูกจา ยกพักเปลา ภาค ๒ หน้าที่ 132 น้ำอันควรดื่มจากสระชื่ออ่า โนคาดนี้เทียว อมฤติ ย่อมเป็น ยิ8 ผิว ถามพล อ. เรียนแรงและกำลัง อุติติ มีอยูู่ ไชว์ฯ นาคารช ดูก่อนนาครู้พระราชา คู่ อ

เนื้อหาเกี่ยวกับน้ำอันควรดื่มจากสระชื่ออ่างโนคาดที่กล่าวถึงในพระธีมที่ถูกจารึก โดยมีการสอบถามถึงคุณสมบัติและความสำคัญของน้ำ รวมถึงบทบาทของสามเณรและพระราชาในบริบทนี้ ข้อความยังเน้นถึงการเรียนรู้และการเ

ประโยค๒ - ชมภูปฐกุล (ปฐม ภาค๓) - หน้า ที่ 102 อุปปูชนาสต โคตมพุทธสต สาเทน อุดสาวกฏฐาน ปฏจิตติ ตุ๋ ทุติยสาวกฏฐาน ปฏิทิศ. เอวญู ปน วัธว เเนธิ ปุรณะรม สงบเสน คณะฯา สิราทุตเสต นิคษานวาว อุปสิต. สิราทุตโม

เนื้อหาในบทนี้ว่าด้วยหลักการและค่านิยมของพุทธศาสนา ซึ่งนักศึกษาจะต้องเข้าใจและประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะการเข้าใจธรรมชาติและความสำคัญของสติปัญญา เช่น การวิเคราะห์ความเชื่อมโยงระหว่างความเป็นไ

ประโยค๒ - ชมรมปฏิรูปศาสตร์ (ปฏิรูป ภาคใต้) หน้า ที่ 123 อิทาน อโนภาโสต์ อฑูรยาสนา นิคมขาตติ. น โสภิวนา ทุมเหสี สถี กัลลี ฉีป เทวโลกนที เทวา ณ รถ องกุริฑา อาหารุวา ติ อุปสงค์ ปกิโสสตู โอ ช มูฏานานาย อ

เอกสารนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับคาถาและธรรมในชมรมปฏิรูปศาสตร์จากภาคใต้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเชื่อทางศาสนาและการปฏิบัติธรรม โดยมีการกล่าวถึงศัพท์เฉพาะ เช่น อิทาน และ มนต์ ทั้งยังมีการอธิบายถึงการเข้าถึงคว

ประโยค๒-ชมภูปฐกุฎา (ทุติโยภาโก) หน้าที่ 102 กรีสา มิตติ อดสุสา เอตโทโลสิ ลล่า อาคตานน ปานีญเจว นาหาโนกุง ลภุวี วัฑฒิ โตปุณรณี ขนาเปสามิตติ สา โปปุณรณี การสี่ สุขิตตา จินตรัส สุมนุมา กุลณิธา ทินนู สนุ

ประโยค๖-ชมภูปฐกุฎา (ทุติโยภาโก) เน้นที่บทเรียนด้านวิทยาศาสตร์และความกลมเกลียวกับศาสนาที่เกี่ยวกับธรรมชาติ มาปะทะกับยุคสมัยที่กำลังเปลี่ยนแปลง ความรู้สึกที่แบกไว้ในรายงานเกี่ยวกับสังคมระหว่างเทคนิคและจ

ประโยค๒ - ชมพูปกีดา (ฤดูใต ภาคโค) - หน้า ที่ 113 โส นิพัทธ์ อนาคามเยวเปนุทาย จรติ อนาคาปิทิกาที่สุด มหาทานาน กโรนเดสปิ ปลานทีโกสเด อสทาสาน กโรนเดปิ สาวถี่น นากอุดติ กิกญ อย นิคศติไส อุติช สมุทราย อนา

เนื้อหาในชมพูปกีดาเรื่องฤดูใตในภาคโคมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรู้และประสบการณ์ของมนุษย์ในเชิงลึก สะท้อนให้เห็นภาพรวมที่ชัดเจน การตระหนักถึงธรรมชาติและการเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆ ในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอน ตามค

ประโยค๒ - ชมฺปาปญฺโจว (ทุติย ภาค โค) หน้า ที่ 148 เทสนาวาสนา ปุตตคุตตสุตเตโว สา ปฏิสมภิตา วาระโภ ปาปุณิ อญฺญเปี พุท โสตาปุนานาโจ อหัส. เถโร ปรหุติ ปุตวา ปริเนพากย์ สติญฺ สุตฺส สุสฺ สารีกิ จิณี การาปุ

เนื้อหาประกอบด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับธรรมะและการปฏิบัติตนในพระพุทธศาสนา รวมถึงการค้นคว้าความหมายของคำว่า 'ปุตตคุตตสุตเตโว' ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของการสนทนา โดยมีการพูดถึงคุณค่าของการใช้สติและการเข้าถึงค

ประโยคน 2- ชุมชนปฐพีฤกษ์ (ตรังภาโคล) - หน้าที่ 111 วิฑูฎ น ภัทรเวช มูลิกา อินทนาว อัดตโน ปฏิญา นิศาสย มหาชนสุข ชิวิตานัน เทิด ปุรเพ็จ อาทิวาสาติ ววา คณะ ตมคุ์ ปาณสนวัโดี อาติี อาหาร อติเต พาราณสีรมโณ

เนื้อหานี้เจาะลึกเกี่ยวกับชุมชนปฐพีฤกษ์ในตรังภาโคล โดยกล่าวถึงความเชื่อมโยงระหว่างคนและวัฒนธรรมที่สร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ในชุมชน ทั้งในแง่ของอาหาร การใช้ชีวิต และบทบาทของผู้ที่มีชื่อเสียงในพื้นที่ เช่น ว

พรประโค๒ - ชุมมปัญญาภาค (กติกา ภาไก) - หน้าที่ 114 "เอกสุสา คุณฐ จินทิความา โสมคุณนาย ปฏิญจิ พุทธนัน คุณเรอ เดชวาม ถิณานุติ" ถน กษมา เต หริตติ, เอกสมุรา ทุกขา มุตตมริด สุสิวา หลี มหาราชา ตุ ปุณโ

บทความนี้เกี่ยวข้องกับการศึกษาความหมายในข้อความของพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงศีลธรรมและกฎของการกระทำภายใต้หลักการของพระพุทธเจ้า ผลกระทบจากการกระทำและความเข้าใจในศีลธรรมที่อยู่ในพุทธธรรม รวมถึงการตีความพระ

ประโ yok๒ - ชมมาปฏิฤกษ์ (ด้านใน ภาค) - หน้าที่ 118 อดีต พาราณสี พุทธมหาเจดีย์ รัชษ การเนต ทีมวมณฑป- ปทเส เอโก สิงคิลถลุงกุลา วงวา กุวา วสี. ออกทิวาส เทว วสุนฑ เฮโก มุกโฺ ศีตาน กุมาราโน ดํ ปณกํ อ

เนื้อหานี้พูดถึงแนวคิดและสอนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะจากบทความที่เกี่ยวข้องกับประชาชาติ อดีตเมืองพาราณสี สถานที่สำคัญและบทกวีต่างๆ ที่สะท้อนถึงศรัทธาและความรู้ที่มีความเกี่ยวข้องกับการแสวงหาความรู

ประโยค๒๖ - ชมมปัชฌาก (ติดไอภาโก) - หน้าที่ 181 จริง วนทิตวบุนทกุณฺญา จ สุตฺตา โหติ ทุกขา มุนฺตา ปะทุวยเมว กฤฺตวาม ปุกฺกามิ โส โตฺถุ ปรมญฺญา สุขํ ทุกขํสมูเทวา ติยามาเส จาติบุตฺต สปปริญฺญาณิ อรหตู ปาปต

ในบทนี้กล่าวถึงความหมายของทุกข์และสุขจากมุมมองของพุทธศาสนา โดยแสดงให้เห็นถึงการศึกษาและความเข้าใจในภูมิปัญญา การแสวงหาความสุขและการปล่อยวางทุกข์ และการที่มนุษย์ต้องประสบกับการเปลี่ยนแปลงของชีวิต นอกจา

ประโยค๒๖ - ชมภูมิภาค (ดติโภคา) - หน้าที่ 184 คำบ ปวิสุนทา สามเณร จี นู ดิสุอ อมฤทธิ สหฺธี คมิสสุลส อุทาหู ปญฺญาติ มม คม แนเวงวจ คามีสุสาม คจฉฺ จุมห ภนฺฑติ ภิกฺขุ ปฏฺติจารมกายา ปวิสสา สถาน ชาติสนฺสนญา

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงบทบาทของพระภิกษุและสามเณรในสังคมและศาสนา โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติตนในการเข้าถึงความรู้และการประพฤติปฏิบัติตามหลักธรรม นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการสร้างสัมพันธภาพที่ดี

ประโยค - ชมพูปฏฺญฺญา (ดุจดอโภค) - หน้าที่ 129 อนุกรมคุณ กินนโตาม มคา โอฏุมม เอกสมิ ปัญฺญาปสาสเน นิสิปโน มาน สมาปซิ อกน คาม วิญฺญาปฏฺญา ปญฺญสฺ สตา โจรา อุตฺตโน พาลยฺรปน ภาวติ พนฺริตา สี

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับศาสตร์แห่งการพัฒนาปัญญา และความหมายของอุบายต่าง ๆ ในการแสวงหาความรู้ผ่านการประยุกต์ใช้และปฏิบัติตัวอย่างหลากหลาย โดยมุ่งเน้นไปที่การสร้างความเข้มแข็งทางจิตใจและวิธีการที่ช่วยให้

ประโยค - เขียนปกปิดกอล (อุดม โภคิโก) - หน้าที่ 135 ๑๒. ปฏอารา วดกุ. [๕๒] โย จ วดสูต ตีวิค อิม ธมฺมเทสนา สตฺตา เซวาน วิหรณฺโต ปฏอารา เระติ อารมณ์กาล สา กิ ร่า สาวุตึ ตุตภีสิโกจิตวีสต สตุตฺโภ โธติ อโล

บทความนี้กล่าวถึงประเด็นสำคัญในปฏอารา ซึ่งเป็นการศึกษาด้านธรรมะ การบรรยายธรรมและการใช้ชีวิตที่มีสติและมีคุณธรรม โดยมุ่งเน้นที่การพัฒนาจิตใจและการอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างสันติสม่ำเสมอ เนื้อหาอธิบายเกี่ย

ประโยค - พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 114 พุทธังทรง จัดเป็นพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า โคดม ในที่สุด ๔ องค์ใข ยิ่งด้วยแสนกลในอนาคต," ในสมัยต่อมาแห่งพระศาสดา พระองค์นั้น ก็ได้พระยากรในสำนักพระพุทธเ

พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ นี้นำเสนอประวัติของพระพุทธเจ้าโคดม ตั้งแต่การบำเพ็ญบารมีครบ 30 และพระสงฆ์ทั้ง 20 องค์ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้า รวมถึงรายละเอียดในเรื่องฐานะที่สำคัญในการเกิด นอกจากนี้ยังกล

ประโยค๑๒ - พระธีมมาปทุฏฐกแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 159 อัปสร ๕๐๐ ซึ่งมีเท้าดั่งเท่านกพรามผู้มาสู่กษัตริย์ของท้าวสักกเทวราชในดาวดึงส์ (บทว่า กฎุปาทานี ได้แก่ มีเท้าขนคล้ายท่านกพราม เพราะมีสีแดง) ก็แค่ครั้

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบความงามของนางอัปสร ๕๐๐ ซึ่งมีลักษณะเท้าขนคล้ายกับท่านกพราม ในการสนทนาระหว่างพระนางและพระผู้มีพระภาค โดยการพูดถึงรูปร่างและความน่าสนใจของนางอัปสรนี้เมื่อเปรียบเทียบกับนา

ประโยค๒ - พระธัมม์ปัทธถูกถ่ายทอดไว้ภาค ๒ - หน้าที่ 104 แม่อีก นางกสิส่งหาปลามาแม่เหล่านี้ไป (ถวาย) แดพระราชา, โดยมากล่วงไป ๒-๓ วัน ก็ส่งข่าวไป (ถวาย) อีกว่า "บัดนี้ขอ ฝาละองอภิษณะพระบาท ทรงส่งบุณฑิมา

กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภาค ๒ ของพระธัมม์ปัทธ เมื่อบุณฑิมาได้รับคำสั่งจากพระราชาให้ไปตามหาญาณุโสก ผู้ไม่ต้องการไป ตามเรื่องราวที่ต้องเผชิญหน้าและการโต้ตอบของนางกสิส่งที่มาช่วยในการตามหาบุคคลนั้น

ประโยค๑ - พระึมปั้รฐูถุถูกอับเละภา๒ - หน้าที่ 127 มานพว. พระเจ้าข้า พระอาชญาไม่พ้นเกลา ๆ พระราชา. ให้ศิลแเก้นบ้างเถิด. มานพว. คีะ พระเจ้าข้า ขอพระองค์ประทับนอสะที่ เสมอคันแล้วเรียนเถิด. ลำดับนั้น พระร

ในบทนี้ มีการสนทนาระหว่างพระราชากับมานพเกี่ยวกับการจัดเตรียมกิจกรรมสำคัญ โดยพระราชาได้เสด็จเข้าไปเรียนรู้เกี่ยวกับการจัดการธุระสำคัญ และมีการยกตัวอย่างการจัดงานแต่งพระมัสสุขในหลวง ซึ่งเสนาบดีมีแผนที่จ

ประโยค - พระธัมมัปปัณฑกวลภาแปล ภาค ๒ - หน้า 145 สักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย เพราะฉะนั้น เขาจึงเรียกว่า “ท้าวสุชัมมิ” มหา. ท้าวสักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย เสวยราชสมบัติเป็นอิสระชิ้นของเทพทั้งหลาย

พระธัมมัปปัณฑกวลภา ภาค ๒ นี้กล่าวถึงความเป็นท้าวสักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย โดยสังกัดเทพชั้นดาวดึงส์ และการประพฤติที่ทำให้ได้เป็นท้าวสักกะ รวมถึงการสมาทานวัตถาทาน ๓ ประการที่สำคัญที่ต้องปฏิบัติในชี

ประโยค๙ - พระธัมมปทุฒอุคฉลับแปล ภาค ๒ - หน้าid 165 ประมวลนั้น บัณฑิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น สรรเสริญ แล้ว เพราะว่าการบรรลุคุณสมซึ่งเป็นโลเกียและโลภุตตะเมฉ ทั้งหมด่อมมีได้ เพราะอาณาจักวาไม่ประมาณ

บัณฑิตยกย่องพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับความไม่ประมาณ ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ส่งผลให้เข้าถึงความเป็นผู้ประเสริฐ ความไม่ประมาณนำไปสู่คุณวิเศษในโลกจึงเป็นที่ชื่นชมในวงการบัณฑิต การเข้าใจและใช้ความไม่ประมาณทำให้บัณ

ประโยค๒ - พระธรรมปาทีถูกแปลภาค ๒- หน้าที่ 176 ของตน ย่อมควร" ดังนี้แล้ว จึงได้ทรงภาษิตพระคถา ๒ พระ คาถานี้ว่า "หนูผู้มีปัญญา ย่อมทำอธิษฐานดีร่ม กลับลอด อับบุคคลรักษาได้ช้า ห้ามได้ช้า ให้ตรง ดู ช่างศ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการตีความและการปฏิบัติตามพระธรรมปาทีภาค ๒ โดยเฉพาะการเข้าใจความหมายของจิตและอารมณ์ ซึ่งมีการเน้นถึงความสำคัญของการสร้างอธิษฐานดี และการรักษาจิตใจให้มั่นคงในอารมณ์ที่สงบ. โดยแสดงถึงว